terraopwereldreis.reismee.nl

Ik wil terug

Jeetje, ik moet mijn blog natuurlijk wel goed afsluiten. Het is dan misschien een beetje laat, maar beter laat dan nooit! Ik zit op dit moment mijn blog te schrijven in een dikke trui en een warme joggingsbroek, ondertussen zit ik naar buiten te kijken en besef hoe kut het weer hier is en hoe graag ik daarom alleen al terugwil. Gelukkig mag ik nog een keer schrijven over mijn laatste weekjes, terwijl ik mijn ugandese pinda's zit te eten, geniet ervan leuke lezers :)

De week waar ik was gebleven zat ik toevallig nog op ante natal waar ik al eerder had gezeten en het was weer immunisatie dag, maar helaas had ik slecht geslapen dus kon ik de huilende baby's wat moeilijk verdragen, gelukkig was dat het laatste dagje stage die week. De volgende dag mochten we namelijk eindelijk ons paspoort met visum ophalen. Want dat gaat natuurlijk ook op een afrikaans tempo..

Het weekend verbleven we ook weer gezellig bij onze vrienden in Backpackers, het hotel waar we vaak warm gingen douchen en een heerlijke cheeseburger wegwerkten! Erg gezellig om elke week nieuwe mensen te ontmoeten die wij dan weer proberen mee te slepen naar de kroeg :) In dit weekend hebben we ook bij een hele leuke tent mexicaans gegeten en genoten van een welverdiende desperados. Ik heb gelukkig ook nog wat nuttigs gedaan, het huiswerk afgemaakt en dat moest natuurlijk gevierd worden met een drankje. Dus wij hebben onze Uganda Waragi er weer bijgehaald en zijn daarna onze dansmoves gaan showen in Bubbles, het was weer licht toen we thuiskwamen! Het weekend is toen afgesloten met een bezoekje aan het strand (alsnog het Victoriameer) met onze leuke ugandese vrienden.

Na het weekend was het weer tijd om te werken, want daarvoor zijn wij tenslotte in Uganda. Ik begon op de general ward en het was weer fijn om verschillende ziektebeelden te zien en verschillende patiënten. Maar daarnaast mocht ik een kijkje nemen in theatre, de operatiezaal. Waar ik een keizersnede heb gezien, dit was enorm tof en heeeel heeeel erg bijzonder. Het ging boven verwachting tijdens de operatie, ik had niet verwacht dat het zo goed ging. Er was een anesthesist, een arts en een arts assistent. Daarnaast kwam de midwife om het kindje gelijk te verzorgen nadat de dokter die uit de buik van de moeder had gehaald. De navelstreng werd goed afgeknipt en de baby werd toen het net uit de buik kwam eerst op de kop gehouden zodat het slijm uit de longen kon lopen. Dit zoog de midwife met een pipetje uit het mondje van de baby. De moeder werd vooraf voorbereid en kreeg een ruggenprik voor de operatie en verdere verdovende medicatie via het infuus. Het hechten deed de dokter goed en ik vond het heel bijzonder om te zien. De midwife liet de baby nog zien aan de moeder en nam de baby daarna mee naar afdeling om de baby alvast te wegen. De dag erna had ik een druk dagje op general ward, we hadden veel opnames en ontslagen. Daarna ging ik mijn kwaliteitsopdracht presenteren, dit was mijn laatste opdracht die ik voor mijn opleiding moest doen en hier was ik al even mee bezig. Ik moest namelijk in de tijd dat ik stage in het ziekenhuis liep een onderwerp bedenken waarmee ik het gevoel had dat ik de kwaliteit van zorg kon verbeteren. En ik had toevallig op elke afdeling gezien dat ze niet goed konden injecteren. Dus ik heb een powerpoint presentatie gemaakt en materialen verzameld waarmee ik het personeel uitlegde hoe je intramusculair en subcutaan moet injecteren. Na mijn presentatie ging ik op een sinaasappel voordoen hoe je moest injecteren en het personeel mocht het daarna proberen. Het was heel leuk en iedereen was geïnteresseerd, er werd veel gelachen en ik ben tevreden met het resultaat. Want een week later zag ik al verandering!

De werkweek zat er weer op en we gingen nog maar een keer naar Kampala, niet omdat het moet, maar omdat het kan! We hebben die middag enorm goed gewinkeld in Old Kampala, hele leuke jurkjes en andere dingen gekocht! Ons avondeten hebben we genuttigd in ons favo plekje Backpackers en daar waren we al eerder een hele aardige Belg tegengekomen. Die was er weer en die vertelde ons dat we echt naar een African Electro party moesten komen, dit was in een deel van Kampala vlakbij het strand. Iedereen was super alternatief en mooi gekleed en geschminkt, er was een hele gave liveband en we hebben enorm gedanst! Het was net weer een andere soort afrikaanse muziek, wat natuurlijk alsnog geweldig was! Daarna lekker door naar een andere kroeg. Kris en ik waren lekker brak de volgende dag en dat vonden wij een reden om met pannekoeken te ontbijten :) 'S Middags zijn we nog een keer wezen winkelen en daarna meteen door naar Gabba, het plekje aan het strand in Kampala, om met de Belg en zijn meisje (die we toevallig al kenden) lekker vis te eten en voetbal te kijken! Het weekend werd dit keer afgesloten met uitslapen, een goed ontbijt en een poolparty met een cocktail!

Een nieuwe week, dit keer op maternity. Ik wilde heel graag een nachtdienst draaien om te zien hoe het was, maar die is wel van 8 uur 's avonds tot 8 in de morgen. Ik had van tevoren 1,5 uur geslapen en John (beter bekend als Sjonnie) had mij naar het ziekenhuis gebracht omdat het niet veilig is om in je eentje door het donker te gaan. De dienst begon en het begon meteen met een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, dus een operatie. Dit was heel bijzonder, de dokter maakte een snee in de buik en ging zoeken naar de eierstokken, want daar was het embryo gezien op een scan. Hij had ze gevonden en het bleek dat er zelfs 2 embryo's waren. Ze waren nog maar heel klein, ook was het niet meer mogelijk voor de dokter om 2 eileiders te redden. De dokter heeft 1 gerepareerd maar de andere eileider is verwijderd. Het is verder allemaal goed gehecht en de vrouw, of moet ik meisje zeggen, want ze was nog maar 20 maakte het ook heel goed. Ook heb ik in het begin van mijn nachtdienst nog een keizersnede gezien, dit verliep ook goed en het was nog steeds net zo bijzonder als de eerste. Want wauw, je ziet gewoon op de afrikaanse manier hoe ze een keizersnede doen om een levend wezentje op de wereld te zetten. Mijn doel is om in de toekomst nog een tweeling geboorte te zien :) Nadat de operaties waren geweest was het al 03:00 's nachts en de midwife zei ineens tegen mij, ik ga slapen, ik zie je straks. Zoek maar lekker een bed uit en maak me maar wakker als er iets is. Jeetje, tijdens je dienst slapen, opzich is het ook niet gek als je bedenkt dat de dienst 12 uur duurt. Ik heb lekker op een bankje geslapen in de private ward en iedereen die ik die nacht of de volgende morgen tegenkwam vond het heeel erg gek en dapper dat ik een nachtdienst had gedaan. Ik was er ook blij mee anders had ik die operaties niet gezien. Na de nachtdienst heb ik lekker geslapen en heb ik daarna nog 2 dagen een avonddienst gedraaid. Helaas heb ik toen geen normale geboortes of operaties gezien.

Op 1 juni besefte ik mij dat ik nog maar 10 dagen had, dat betekende dat ik de komende 10 dagen nog even ultiem moest genieten van dit prachtige land. Daarom heb ik de onderbroeken gewassen :) Ook besefte ik mij dat ik alweer bijna jarig was! Dus op 2 juni was het tijd om alvast naar Jinja te gaan, we hadden lekker veel spullen mee en daar kwam nog meer bij want ik ging mijn gemaakte kledingstukken ophalen. De maker van mijn kleding, genaamd Rosemary, was fantastisch en daarom heeft Kris ook maar meteen haar stoffen daar gebracht. 'S avonds zijn we uitgegaan en hebben we weer hele leuke mensen ontmoet. De volgende dag lekker uitgebrakt aan het zwembad. De dag erna was het de dag voor het bungeejumpen, die hadden we al heel lang gepland en ik was er helemaal klaar voor! Born ready! Het was alvast voor mijn verjaardag maar het leek ons verstandig om niet te springen met een brakke kop, waaaaauw wat was het vet! Echt enorm gaaf, volgens mij maakt die hoogte dan al niet meer uit maar is alleen de kick al vet! Het was bijna 50 meter en het was boven de Nijl, heel mooi. De man boven ging het ons uitleggen en John was ook mee als cadeautje van ons. Ze vertelden tegen ons dat je beter niet naar beneden kon kijken, maar als mensen zeggen dat je iets niet moet doen, doe je het vaak wel. Ik keek naar beneden en de meneer achter mij telde af vanaf 3, je hoeft dan niet meteen te springen maar ik dacht, ik moet nu springen! En het was gaaf, het eerste moment denk je echt, podverdorie zit er wel een touwtje aan mijn voeten maar als je bounced weet je dat het weer goed zit. Je vliegt eventjes door de lucht en uiteindelijk wordt je opgevangen in een bootje. Fantastisch! Dat ga ik zeker vaker doen! Op de terugweg kwamen we een hele grote groene jeep tegen waar allemaal vrienden van ons inzaten, wat super toevallig was! We stapten meteen bij hun in de auto en zij brachten ons naar het hotel, we hebben meteen met z'n allen gegeten en daarna zijn we naar Nile River Explores gegaan, waar een klein feestje was. We zijn hier een tijdje gebleven en later zijn we doorgegaan naar de live muziek in Flavours, een tent van een nederlandse mevrouw. Hier kwamen we nog veel meer bekenden tegen en de rest van de vrienden die Kris allemaal had uitgenodigd voor mijn verjaardag. Om 12 uur werd er voor mij gezongen en iedereen kwam mij feliciteren, het was toen al een geweldige verjaardag! Nadat de muziek was afgelopen kreeg ik van vrienden nog een leuk paar schoenen en gingen we door met onze kroegentocht, en wat waren Kris en ik blij dat het een safari auto was, want dat betekende dat we lekker op het dak konden zitten al zingend en dansend! We hebben ons nog naar 3 kroegen verplaatst en overal natuurlijk dansjes en drankjes gedaan! Overdag hebben we uitgebrakt aan het zwembad, heb ik al mijn vrienden en familie beantwoord en zijn we 's avonds heerlijk naar de spa gegaan voor een massage en facial. De dag na mijn verjaardag hebben wij taarten besteld en opgehaald om te trakteren op stage. Ze waren er enorm blij mee en de taarten waren binnen no time op. Diezelfde dag een avonddienst gedraaid die rustig verliep, de volgende dag een ochtenddienst die een beetje saai was. Die middag heb ik mijn jurkje en rokje opgehaald die ik in het dorp bij een hele leuke vrouw heb laten maken. Ze zaten erg mooi, ook heb ik mijn mat opgehaald die ik had laten maken bij een vrouw van 80 die manisch depressief was en ze waren enorm blij om mij weer te zien. De mat is erg mooi gelukt en die gaat zeker mee naar het strand als het ooit een keer mooi weer wordt in Nederland. 'S avonds heb ik mijn zelfportret ingeleverd die ik moest maken voor mijn eindgesprek als ik terug was, hier moest in staan wat ik geleerd had, hoe mijn ontwikkeling was en wat ik in de toekomst wil doen.

Op 8 juni had ik mijn laatste stage dagje, het was gek om weg te gaan en iedereen vroeg alweer wanneer we terug zouden komen. Wat ik ook zeker wel van plan ben in de toekomst. Ik heb met iedereen mogen knuffelen en we hebben op onze laatste stagedag zelfs een operatie van een liesbreuk gezien, wat ook heel speciaal was. Deze mevrouw liep al heel lang met de liesbreuk rond en nu was het tijd voor haar om er aan geopereerd te worden, de dokter die haar opereerde was veeel leuker dan degene met wie ik altijd gewerkt heb. Deze is veel zorgzamer en veel meer met de patient bezig, jammer dat we hier zo weinig mee hebben gewerkt, want zijn doktersronde is ook veel persoonlijker en beter. Na de dienst gingen we alvast het eten voorbereiden want we gingen met zijn allen koken. Maar ik had een collega een kip beloofd, meer als grapje, maar we gingen de kip (nkoko) brengen en ze was enorm blij! Ik heb nog nooit iemand zo blij gemaakt, en al helemaal niet met een kip. Ze dacht dat het een grapje was maar nu hadden we haar gewoon een deel van haar avondeten gebracht, we hebben hem gebracht op de boda boda :) Toen we terugkwamen gingen we de andere 2 kippen slachten, ik had zelf te weinig ballen om zelf de kop eraf te hakken maar ik heb het wel gefilmd en het spreekwoord 'rennen als een kip zonder kop' is ons heel erg bewezen, want wat rennen die beesten nog lang door! We hebben die avond heel veel groentes gegeten, heerlijke kip, salade, guacamole, matoke en rijst. Dit alles als afscheidsdiner :)

Die avond heb ik mijn koffer nog ingepakt en daar had ik ook de volgende ochtend nog voor, ik heb mijn hele kamer leeg moeten maken, echt heel gek om die kamer na zoveel maanden weer leeg te zien. Alles was gepakt en John had een auto geregeld om ons te brengen, mijn koffers achterin en Kris had ook voor een langere tijd kleding mee want ze wist nog niet zo goed wat haar plannen waren. Van Nkokonjeru naar Mukono mocht ik rijden en het ging super goed :) Die dag hebben we nog als laatste keer in Old Kampala gewinkeld en hebben we ons diner op de Mengo market gehaald. En toen was het natuurlijk weer tijd om te stappen want het was mijn laatste 'weekend'! De dag erna zijn Kris en ik nog heeeel veel en goed gaan shoppen op de craft market want ik moest natuurlijk allemaal leuke spulletjes meenemen voor alle lieverds back home. 'S avonds mijn laatste avond stappen en wat was het een goede afsluiter! Alle leuke mensen waren in de club te vinden! De volgende dag zou Eric met de taxi om half 12 op de stoep staan maar we werden pas om 12 uur wakker... Mijn vlucht was 10 voor 4 en ik had al online ingecheckt dus ik had geen stress natuurlijk :) Ik werd weggebracht door Joe, Eric en natuurlijk Kris. Wat ga ik iedereen en alles aan Uganda missen!

Toen ik was ingecheckt en mijn sigaretten voor de handel ookal op het vliegveld had gekocht, moest ik nog samosa's hebben en een Novida want dat hoort er hier helemaal bij. Ik heb intens genoten van het laatste eten en toen ik moest boarden was het bijna zover. In het vliegtuig heb ik even moeten huilen omdat ik wist dat aan mijn avontuur en het fantastische uganda een eind was gekomen. Mijn reis verliep verder goed en ik heb weer heerlijk geslapen, ook mijn stop in Dubai was prima en ik heb lekker gewinkeld en geslapen. Vanuit Dubai vroeg vertrokken en om 13:15 op schiphol aangekomen. De bagage was er snel en ik heb nog even een afrikaans rokje aangedaan speciaal voor mijn opwachters :) Ik kwam door het poortje en zag Suus, Oma, Cis, Jouk, Car, Roan, en Floris staan en ik begon spontaan te huilen. Ik denk dat het ontlading was maar ik kon er niks aan doen, ik vond het heerlijk dat ze mij kwamen ophalen en de reis terug was fijn om bij te kletsen met mijn lieve vriendjes. Het was in het begin zo raar om weer in Nederland te zijn, echt wennen. Dat het druk was op de weg, dat het een asfalt weg was, waar waren alle boda boda's? Ik kon het nog niet helemaal bevatten, toen we in Leeuwarden aankwamen al helemaal niet. We zijn papa wezen opzoeken op het korenfestival en hij was helemaal blij, net zoals ik! Ook zijn we daarna doorgereden naar mama op het vijverparkfestival om haar te verrassen, dit was ook erg leuk en het ging goed met het cateren. Dat was ook de reden waardoor ze mij allebei niet op konden halen. Ook was Zoï nog niet terug uit Zakynthos en die zag ik gelukkig 's avonds. Ik kwam ineens heel veel bekenden tegen en iedereen was weer wit.. Waar waren alle donkere mensen? Waarom riepen de kinderen geen Muzungu naar me? Het was echt heel raar om terug te zijn!

De dagen erna waren opgevuld met Marte, Oma, Eline, Tes, Liek en de rest zien. Waar ik enorm blij mee was, want iedereen zien is fantastisch! Maar alsnog miste ik mijn Ugandese leventje. Want het is zo koud hier en ik kreeg hoofdpijn, dus ik heb de eerste dagen best wel veel geslapen en de koffer was na 6 dagen nog niet uitgepakt en ik heb tot vandaag naast een berg met kleren geslapen. De opeenvolgende dagen heb ik een bezoekje aan de kapper gedaan, met Zo gewinkeld, film avondje gedaan, etc.

Afgelopen woensdag moest ik op de Dyk voorlichting geven op careerday, waar ik 3 keer moest presenteren en waar ik moest vertellen over mijn vooropleiding, de opleiding zelf en met name mijn stage in Uganda. Het was erg leuk en een goede voorbereiding op de dag erna, want ik moest op donderdag mijn kwaliteitsopdracht presenteren. Deze voorlichting was iets belangrijker en hier moest ik vertellen wat ik heb gedaan in Uganda en wat ik voor mijn kwaliteitsopdracht heb gedaan. Ik vond dit weer erg leuk en ik deed lekker mijn ding. Na mijn presentatie was het tijd voor Zoï haar uitslag en ze was geslaagd! Dus champagne, taart en de vlag uit! Ook Alex en al haar vriendinnen waren geslaagd! Dat was natuurlijk reden voor een feestje!

De dag erna had ik mijn verlossende eindgesprek, waarvoor ik een zelfportret moest maken. Het gesprek verliep heel super en het was enorm leuk, we gingen zelfs na het gesprek nog even door met kletsen. Ik heb nog geen cijfers terug maar ze hebben mij wel kunnen vertellen dat ik ruim geslaagd was en dat ze me op de diploma uitreiking terugzien! Dus nog meer feest in huize Sandberg/Jansma. Daarvoor hebben we maar een verpleegstersjasje naast de tas gehangen. 'S avonds hebben we dit weer gevierd maar dit keer bij Bonne, mijn maatje, die zelf ook geslaagd was en jarig was geweest! Ik heb alle vrienden gezien en iedereen wilde heel graag weten hoe ik het had gehad. Ook ben ik gisteren weer op het schip begonnen en ik vond het heerlijk, wat fijn om weer lekker pannekoeken te verkopen met het gekste horecateam van Leeuwarden!

Al met al is het dubbel om terug te zijn, want ik bel af en toe met Kris en die zit er nog. Jaloersmakende foto's met vrienden en van het mooie weer.. Maar ach, veel kan ik er toch niet aan doen! Ik ga hier ook weer lekker genieten en het oude leventje weer oppakken. Ik vind het jammer dat ik dit niet meer hoef te doen want het is soms wel heerlijk om van je af te typen. Ik mis de leefstijl, de mensen, de warmte, de cultuur en met name de relaxedheid! Ik zou heel graag terugwillen, maar dat ga ik bewaren voor de toekomst. Lieve Uganda en de mensen in Uganda, ik ga jullie zo missen en ik hoop jullie heeeeeel snel weer te zien. Gelukkig zie ik Kris snel weer, want wat hebben wij een geweldige band opgebouwd, hou je taai chick en geniet er nog lekker van!

Tunalabagaana!

Reacties

Reacties

Corne Mangelaars

Wederom een mooi verhaal Terra, helemaal waar over de sfeer daar in Uganda. Kristel komt vrijdag terug, zeker weten dat jullie elkaar nog vaker gaan zien. Groeten, Corne.

Dianne

Wij missen jou hier ook meis!!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel4Change